Mijn eerste Vivino rating

Interessante app, die app van Vivino. Deze software stelt je in staat om je gedronken wijn bij te houden, er een oordeel bij te zetten met een rating, en, dat is de toegevoegde waarde van social media, te lezen wat anderen van die wijn vinden en van heel veel andere wijnen vinden. Over een paar jaar heb je volges mij de volledige wereldbibliotheek aan wijn in je zak. In feite kun je elke wijn die je hebt gedronken met behulp van een foto invoeren. Dat doe je met de foto functie van je smartphone en mits je de fles binnen bereik hebt. En je genoeg licht hebt, en de ober niet raar op kijkt. Want die zal misschien denken dat je van de keuringsdienst van waren bent, of nog serieuzer, de Keuringsdienst van Waarden.
Mijn eerste fles die ik heb ingevoerd, is een wijn die we gewoon uit ons wijnrek trokken. Een Margaux, waarom niet? We gingen tenslotte naar mijn ouders om kerst te vieren. En dan kies je er niet voor om het diner te begeleiden met fruitdruifje.
De prachtige “Les Hauts du Tertre” 2005 Margaux is de 2e wijn van het beroemde Château du Tertre, 5e Grand Cru Classé Margaux en eigendom van de Nederlander Eric Albada Jelgersma.

Eigenlijk leuker dan het verhaal van de smaak en de afdronk is eigenlijk het verhaal van de herkomst van 6 (of was het nou een doos van 12, ik weet het niet meer) van deze mooie flessen. Het heeft allemaal te maken met een Duitse supermarkt, een man zonder pindakaashypotheek, veel land, een mooie Duitse naam en een wijnkelder om u tegen te zeggen. En deze man zag niet graag geld uit zijn portemonnaie verdwijnen en wilde zich al helemaal niet bij zijn vrouw verantwoorden voor een dure aankoop.

De situatie is als volgt. Ook ik heb een issue. Ik kocht wel eens wat via Tell-Sell, voornamelijk trainingstoestellen om de buikspieren te verbeteren, of voor andere sport doeleinden. Ik had al zo'n 2 of 3 van die dingen aangeschaft, soms met het volle verstand en soms om half drie 's nachts. Dat moest ik thuis ook verantwoorden, eerlijk gezegd, en dat is ook wel begrijpelijk. Op zeker moment kijk ik niet naar TV maar in een van die reclame folders en zag dat de Aldi een hometrainer verkocht. Nog geen 200 euro. Ik had al tijden hometrainers vergeleken en dit was een mooie prijs kwaliteit verhouding. Zo gezegd, zo gekocht. Maar om het samen te vatten, na 2 weken deed hij dienst als waslijn in de slaapkamer. De ergernis en de hoon bij de huisgenoten was duidelijk te merken. Tsja, marktplaats dan maar? Ik moest er vanaf, dat was duidelijk.
Tot ik mijn collega tegen het lijf liep en meende dat hij wel wat beweging kon gebruiken. En verdomd, dat vond hij ook. Nou, dan zou ik wel even meedenken hoe je een training kon bedenken die je ook daadwerkelijk kon volhouden. Dat moest een beweging zijn die iedereen machtig is en binnen handbereik is, eh....., wat te denken van een hometrainer?  Er werd positief geantwoord. En ik kon hem helpen. Alleen de prijs,  '..war heiss'! Na enig onderhandelen kwamen we op 100 euro uit. Voor hem geen punt, dacht ik, en voor mij, tsja, je kan maar van zo'n waslijn af zijn.

Een paar weken hing de transactie in de lucht. Wanneer kwam het nu van die overdracht in de parkeergarage? Wel, een heet hangijzer bleek de daadwerkelijke betaling. Zomaar geld uit je zak, bah, nee. Dat kon hij zijn vrouw niet vertellen. Hij bedacht een list. "Als we het nu eens zo doen. Jij laadt de hometrainer in mijn achterbak, en ik laad bij jou een doos wijn in jouw achterbak, ter waarde van in elk geval 100 euro. Jij hebt iets nuttigs en bent je fiets kwijt, ik heb mijn sporttoestel, en ik heb er niks voor uitgegeven".
Het idee achter deze deal was 'briljant'. Collega S. kocht elk jaar 'en primeur'. En doorgaans zijn de prijzen het eerste jaar lager dan na een aantal kelderjaren. Uit zijn zak vloeide dus circa 100 euro, maar naar mijn achterbak schoof dus een doos die volgens mij qua waarde inmiddels dubbel zo mooi was.

En zou kwam ik dus aan een mooie wijn uit de stal van de familie Albada Jelgersma, voorheen eigenaar van Unigro, bekend van volgens mij de Super en later Super de Boer: Hallo Jumbo!

Om het verhaal van de supermarkt dan nog af te maken. Mijn verbazing was groot toen de Lidl afgelopen jaar met een stevige aanbieding kwam op “Les Hauts du Tertre” 2010. Maar goed, mijn aanbieding maakte mijn Tell-Sell pruts aankopen meer dan goed. En ik heb genoten van de 2005.

Bij Vivino heb ik de wijn 4 sterren meegegeven. Wel drinken met het juiste voer, want hij mag er zijn. Maar omdat hij al een jaar of 8 is, is de stroefheid eraf, de tannines mooi zacht en de kleur al roodbruinig. Ja, een goede tweede wijn uit een prachtig gebied.