Urgenda heeft de toon gezet met het winnen van de klimaatzaak tegen de Nederlandse staat. De media besteedt in toenemende mate aandacht aan duurzaamheid, denk aan ‘Mijlpalen voor Parijs’. Dit programma kwam uit in de aanloop naar de als historisch gekwalificeerde klimaattop in Parijs. We moeten concluderen dat de wil om zuiniger om te gaan met de natuurlijke hulpbronnen de laatste jaren steeds sterker is geworden.
Wat betekent duurzaam eigenlijk? De definitie volgens pagina 16 uit het zogenaamde 'Brundtland rapport' van de VN uit 1987, 'Our Common Future' is als volgt te vertalen: Duurzame ontwikkeling is die ontwikkeling die voldoet aan de behoeften van de huidige generatie, zonder de mogelijkheden van toekomstige generaties te beperken om in hun behoeften te voorzien. Duurzame ontwikkeling dient volgens het rapport zowel economisch als sociaal duurzaam te zijn.
Inmiddels is de mensheid 28 jaar verder en is zodanige
technologische vooruitgang geboekt dat ons in principe al de mogelijkheid wordt
geboden om als rentmeester de aarde te beheren, en fatsoenlijk over te dragen
aan volgende generaties. Maatschappelijke wil en internationale coördinatie
blijven een uitdaging, echter met de klimaattop van Parijs zijn er nu met 195
landen afspraken gemaakt. Hoofdlijn van het akkoord is de opwarming van de aarde niet verder te laten
oplopen dan 2 graden Celsius. Bij alle uitstootnormen en
richtlijnen is per land rekening gehouden met de omstandigheden en de
economische middelen. Het kritische punt blijft onder meer de financiering van
de klimaataanpak door ontwikkelingslanden en hoge groeilanden zoals India en
China.
Duurzaamheid is uiteraard meer dan het omlaag brengen
van de temperatuur van de aarde. Het is handelen conform ESG principes. ESG
staat voor Environmental, Social & Governance. Verantwoord ondernemen is
rekening houden met het milieu, met respect voor mens & maatschappij en met
goed bestuur en toezicht. Hier hoort tevens transparantie bij. Hoewel driekwart
van de CEO’s erkent dat die openheid een bijdrage levert voor het succes van
duurzame ontwikkeling op langere termijn, rapporteert volgens PWC slechts een
kwart van de bedrijven nog maar over duurzaamheid. Met een rapportage, ofwel
een verantwoording, kan een onderneming zich door verschillende stakeholders
laten beoordelen op duurzaamheidscriteria. Voor consumenten geldt dat zij dit
mee kunnen nemen in hun keuze voor een product. Voor beleggers geldt dat zij de
afweging kunnen maken om een bedrijf op te nemen in hun duurzame
beleggingsportefeuilles.
Het integreren van ESG criteria in het
beleggingsproces is al lang uit de kinderschoenen. De slogan
People-Planet-Profit wordt niettemin vaak gebruikt om uit te leggen dat met
duurzaam beleggen wel degelijk goede rendementen te behalen zijn. Een beetje
zoals met de kreet “lekker en toch gezond”. Alsof het één met het ander in
tegenspraak zou zijn. Duurzaam beleggen heeft inmiddels laten zien dat het niet
onder doet voor een belegging die gebruik maakt van het volledige universum van
aandelen en obligaties. Beleggen met ESG criteria heeft kritische massa
gekregen door veranderende wetgeving, en omdat alle onderzoeken aantonen dat hoge ESG scores gepaard gaan met
lagere kapitaalkosten. Recent onderzoek onder portfoliomanagers laat zien dat al bijna 75% van de respondenten ESG vraagstukken meeneemt in het beleggingsproces. Omgekeerd, nog geen 24% van hen die voor instituten belegt, laat de ESG criteria nog links liggen.
Echter.. bijna 35% van de professionals die voor particulieren belegt, neemt deze criteria nog geheel niet in ogenschouw. Dat wordt op termijn onhandig, want Millennials, geboren tussen 1980 en 2000 oordelen verrassend consistent: boycot je de vervuilers in je lokale supermarkt, dan wil je die ook niet in je portefeuille.
bron: Beursvisie 1 2016
Geen opmerkingen:
Een reactie posten